#در_آستانه_ماه_رمضان
#توصیه_پیامبر_ص_را_در_آستانه_ماه_مبارک_رمضان_بخوانید.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در آخرین جمعه ماه شعبان خطبه ای ایراد فرمودند که : «یا ایها الناس ان انفسکم مرهونة باعمالکم ففکوها باستغفارکم»1 مردم شما آزاد نیستید؛ در قفس هستید و نمی دانید که در قفس هستید. گناهانتان شما را در قفس زندانی کرده است. در ماه مبارک رمضان با استغفار خود را آزاد کنید.
انسان گناهکار بدهکار است و بدهکار باید گرو بسپرد. اینجا خانه و زمین را به عنوان گرو قبول نمی کنند؛ بلکه جان را به گرو می گیرند. آنکه می گوید من هر چه بخواهم می کنم، هر جا بخواهم می روم و هر چه بخواهم می گویم، او اسیر است؛ آزاد نیست. برده هوس و آز است نه آزاد.
هیچ ارزشی در اسلام به اندازه ارزش آزادی نیست. علی (ع) می فرماید:
«من ترک الشهوات کان حرّا»[2]؛ آزاد کسی است که شهوات را ترک کند. معصومین (علیهم السلام) در بسیاری از کلمات به ما آموخته اند که آزاد بشوید. آزاد شدن از دشمن بیرونی چندان سخت نیست. آزاد شدن از دشمن درونی مهم است.
راه تشخیص بنده بودن یا آزاد بودن این است که اگر به دلخواه خود عمل می کنیم معلوم می شود در قفس آز و طمع زندانی هستیم؛ و اگر به خواسته خدای سبحان عمل کنیم، آزاد هستیم. انسان آزاد به غیر خدا نمی اندیشد.
از برجسته ترین وظائف در ماه مبارک رمضان آزاد شدن و رهیدن است. انسان باید این قفسها و این میله های پولادین را که با دست خود ساخته بشکند. راه آزادی، استغفار و طلب آمرزش است. از این رو گفته اند در شبانه روز چندین بار بگویید «استغفر الله ربی و اتوب الیه».
ماه رمضان، ماه آزاد شدن است؛ هر روز که می گذرد، یک بند از بندهایی که با دست خود تنیده ایم، باید بگسلد تا آزاد شویم. بهترین راه برای آزاد شدن پی بردن به حکمت های عبادات است.
[1] الامالی و المجالس صدوق، ص 85، مجلس 20، ح 4. عیون اخبار الرضا، ج1، ص 295.
[2] بحار، ج 74،ص 239.حکمت عبادات، ص 129
نظر از: حضرت مادر (س) [عضو]
سلام التماس دعا
فرم در حال بارگذاری ...