#دستی_که_آتش_جهنم_به_آن_نمی رسد
دستی که رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) بر آن بوسه زد
انس بن مالک گفت:
موقعی که رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) از جنگ تبوک مراجعت می کرد، سعد انصاری به استقبال آمد حضرت با او مصافحه کرد و دست سعد را زبر و خشن دید. فرمود:
چه صدمه ای و آسیبی به دستت رسیده است؟
عرض کرد: یا رسول الله(صلی الله علیه و آله) من با طناب و بیل کار می کنم و در آمدم را خرج معاش خانواده ام می نمایم.
رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) دست او را بوسید و فرمود: این دستی است که آتش با آن تماس پیدا نمی کند.

مفاتیح الحیاة ص 519 و قصه های تربیتی، ص154و155.

#عقل_های_اسیر
قال على (علیه السلام):
«چه بسیار هوى و هوس هایى که عقل ها را تحت سلطه خود در آورده و آن ها را اسیر کرده است»(1).

«وَ کَمْ مِنْ عَقْل اَسیر تَحْتَ هَوى اَمیر»;

شرح و تفسیر:

در وجود هر انسانى دو نیرو وجود دارد:
1ـ نیروى عقل، که باید بر تمام اعضاء و نیروها و احساسات انسان امیر باشد.
2ـ تمایلات و شهوات نفسانى، که باید ابزار اجرایى عقل باشند و تحت فرمان او.
اگر هر یک از این دو نیرو در جاى خود به کار گرفته شود، آنچه خداوند از انسان انتظار دارد به انجام مى رسد، و انسان حقیقتاً خلیفه خداوند مى شود. امّا اگر برعکس شد، و هوى و هوس فرماندهى را در دست گرفت و عقل به عنوان ابزارى در اختیار آن قرار گرفت و اسیر تمایلات شهوانى شد، چنین انسانى از مسیر حق منحرف مى گردد و این انحراف ممکن است آن قدر زیاد شود و چنین انسانى به قدرى از صراط مستقیم دور گردد، که مانند چهارپایان بلکه پست تر از آن ها شود!(2)
آرى اگر عقل، که به منزله پدر پر تجربه اى در یک خانواده است، اسیر تمایلات و بى بندوبارى هاى جوان هاى خام و بى تجربه و مالامال از شهوات گردد، چنین خانواده اى از هیچ خطرى در امان نخواهد بود!.
بنابراین اگر مى خواهیم مورد نظر خداوند باشیم، باید عقل را در خانواده، جامعه، کلّ کشور، و بلکه سراسر دنیا حاکم کنیم و او را از اسارت هوى ها و هوس ها آزاد نماییم. در این صورت بدون شک جهان، که در شرایط موجود همچون جهنّمى سوزان است، تبدیل به گلستانى با صفا خواهد شد، و همه انسان ها مى توانند بدون تجاوز به حقوق یکدیگر، به صورت مسالمت آمیز زندگى راحت و بى دغدغه اى داشته باشند.

1.نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره 211. 2. در آیه 179 سوره اعراف و آیه 44 سوره فرقان به این مطلب اشاره شده است.
منبع: کتاب «110 سرمشق از سخنان حضرت على (ع)»

#آفات_جسم_و_روح_انسان
دو باغ را کنار هم در نظر بگیرید که از نظر آب و هوا و نوع گیاهان و درختان یکسانند. باغبان یکى از آنها به آفات و آسیب‏هایى که باغ را تهدید مى‏کند توجه دارد، قهراً آن باغ از طراوت و شادابى و میوه و گل و شکوفه برخوردار است، ولى باغبان دیگر به آفات و آسیب‏ها یا توّجه ندارد و یا بى‏خبر است، در نتیجه باغى پژمرده و میوه ‏هایى کرم خورده خواهد داشت.

انسان نیز چنین است، که اگر توجه به آفات روحى و جسمى خود نکند، عنصرى وازده و خطرناک خواهد شد، ولى اگر با توجه و دقت مراقب خود باشد، فردى وارسته و شایسته خواهد گردید.
آفات و آسیب‏ها در مورد انسان، همان عیوب و گناهان است که تمام انبیا و کتاب‏هاى آسمانى، بشر را از آلودگى به آن، بر حذر داشته‏اند، و با هشدارها و تاکیدات خود انسان‏ها را به پاکى و اجتناب از گناه، دعوت نموده ‏اند.

امیرمؤمنان على علیه السلام در سخنى مى‏ فرمایند:

«آفَةُ النَّفسِ اَلوَلَه بالدّنیا»(1)

«آفت روحِ (پاک) انسان، حرص و دلبستگى به دنیا است.»

و امام صادق علیه السلام مى‏فرمایند:

«آفَة الدّین الحَسدُ و العُجبُ و الفَخر»(2)

«آفت دین، حسادت وخود پسندى و تکبر است.»

1) غرر الحکم، ج‏1 ص‏305-309.
2) کافى، ج‏2 ص‏307

منبع: گناه شناسی- محسن قرائتی-پیشگفتار.ص 7

#فرق_کفاره_گناهان_امت_رسول_الله_ص_و_قوم_بنی_اسرائیل
عده اى از مؤمنین نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله آمدند و گفتند: یا رسول الله اگر قوم بنى‌اسرائیل گناهى مرتکب می‌شدند. فرداى آن روز کفاره آن بر در سراى آنان نوشته می‌شد و با این کیفیت کفاره گناهان خود را می‌دادند و پاک مى شدند.
معلوم می‌شود آن‌ها از مسلمین بیشتر در نزد خداوند گرامى بوده اند. پیامبر صلى الله علیه و آله در قبال این درخواست سکوت کردند تا اینکه این آیه نازل گردید:
وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ یُصِرُّوا عَلَى مَا فَعَلُوا وَهُمْ یَعْلَمُونَ
«و آنان که اگر کار ناشایسته کنند و یا ظلمی به نفس خویش نمایند خدا را به یاد آرند و از گناه خود (به درگاه خدا) توبه کنند-و کیست جز خدا که گناه خلق را بیامرزد؟-و آنها که اصرار در کار زشت نکنند چون به زشتی معصیت آگاهند.»
بعد از تلاوت آیه فرمودند: شما را بشارت می‌دهم که اگر قوم بنى‌اسرائیل کفاره گناهان را به طرز مشقت‌آمیزى انجام می‌دادند، خداوند کفاره گناهان شما را ذکر و استغفار و توبه قرار داده است.
محمدباقر محقق،‌ نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 148.

#ماه_مهمانی_خدا
#معرفی_کتاب
#حفظ_سلامت_در_روزه_داری