اعتماد و توکل به خدا در امتداد اعتماد به نفس
اگر توکل به خدا را به معنای واقعی آن یعنی به کارگیری اسباب طبیعی برای رسیدن به اهداف و در عین حال، واگذاری نتایج و اثر بخشی آنها به خواست و مشیت الهی بدانیم و نیز درباره اعتماد به نفس که نیروها و توانایی مالی خود اتکا می کنیم، منشأ آنها را خدا دانسته ، معتقد باشیم که هر آنچه داریم از خداست و خدا این همه امکانات و نیروها را در اختیار ما قرار داده تا روی پای خود بایستم و به دیگران نیازمند نباشیم در این صورت نه تنها اعتماد به نفس با توکل به خدا منافات ندارد، بلکه یکی از ابعاد اصلی و مهم آن را تشکیل می دهد و نتیجه آن می شود که باید به نیذوها و توانایی های خود که خدا در اختیار ما قرار داده است متکی باشیم و با بهره گیری از این نیروها خدا را در مسیر پرپیچ و خم زندگی و مشکلات و سختی ها، بار خود را خویش به دوش کشیم نه آنکه دست نیاز به سوی دیگران بگشاییم و چشم به آنها بدوزیم . این بهترین تعریفی است که می توان از اعتماد به نفس یا نگرش اسلامی ارائه کرد و چنانچه مشاهده می شود هیچ تعارض و منافاتی با اصل توکل به خدا ندارد .
یکی از اولین پله هایی که برای موفقیت و رضایت از زندگی باید داشت توکل به خداست یعنی نتیجه کار به خدا سپردن این نگرش باعث می شود که فرد در زندگی آرامش روانی داشته باشد چون اولاً می داند آنکه نتیجه را به او داده بسیار مهربان است و هرگز حسادت نمی کند پس بهترین را به او می دهد هر چند که بر خلاف میل فرد باشد . بنابراین از کارهایی که کرده و نتیجه دلخواه بدست نیاورده هرگز ناراحت نمی شود بلکه خوشحال ، چون بهترین را دارد .
التماس دعا
سلام
موضوع خوبیه
فاطمیه جلفا