نگاهی به نظرات حکمای دیگر در باب گرسنگی
حکیم جرجانی درکتاب ذخیره خوارزمشاهی جلد3 :تنی که به استفراغ بلغم حاجت افتد روزه وگرسنگی و کم غذایی به جای استفراغ برای او بهتر باشد، بهر آنکه در گرسنگی قوتی برای طبیعت است که بلغم ها پخته شود وهضم شود وخون گرداند و به تحلیل رود.

محمد اعظم خان چشتی دراکسیر اعظم جلد4 : چیزی نافع تر برای خلط غلیظ از گرسنگی نیست همچنین میفرماید اکثر فساد بوی براز ( مدفوع) به سبب فساد عارض در هضم معدی میباشد… و علاجش این است بر جودت هضم(کم خوردن) صبر کند و طعام نخورد تا هضم تام حاصل شود و گرسنگی غالب شود

دکتر عبدالله خان احمدیه درراز درمان جلد 2: بیمار اگر مدتی از خوراک محروم باشد، نباید واهمه ای داشت، زیرا همین امساک باعث سوختن فضولات بدن و اعضا و احشاء و غدد بدن میگردد و موجب فعالیت نوین در سلول های بدن خواهد شد

ابن سینا در کتاب کتاب قانون جلد 1: زیان بارترین نوع غذا، خوردن غذا قبل از هضم و پخته شدن غذای قبلی است .بدترین کار انباشتن شکم وپرخوری است. تنور شکم را بیش از اندازه تافتن کشنده است فرقی نمی کند که آکندن شکم از خوراک باشد یا نوشیدنی . دردها ومرض های ناشی از پرخوری اگر بر اثر غذاهای غلیظ باشد، بیماری های بلغمی وسوداوی واگر بر اثر زیادی خوراک لطیف باشد تب ها وورم ها را ایجاد میکند.